Σκοπός και Νόημα για την Ζωή
Κάποια στιγμή ένας φοιτητής μου είπε <<είμαι 22 ετών έχω πτυχίο , αυτοκίνητο , ασφάλεια και έχω στην διαθεσή μου περισσότερο σεξ και δύναμη από όση χρειάζομαι. Τώρα το μόνο που μου μένει είναι να εξηγήσω στον εαυτό μου τι νόημα έχουν όλα αυτά>>
Νόημα λοιπόν , μία λέξη που λίγοι της δίνουν προσοχή για να πορευτούν το μονοπάτι της ζωής. Το ερώτημα είναι ποιες προτεραιότητες μαθαίνουν να έχουν οι άνθρωποι στη ζωή τους μεγαλώνοντας , τι επιλέγουν όταν ενηλικιώνονται , τι κρατούν και τι πετούν ;
Που πρέπει να ψάξει κάποιος για το νόημα , πως θα το βρεί και ποιες πνευματικές αρχές θα το διέπουν , ποιος μπορεία να το διδάξει και αν διδάσκεται ;
Βασικά τα πρότυπα που είχε η που έχει κάποιος θα παίξουν ρόλο , μετα είναι πως θα μετουσιώσει κάποιος την εμπειρία σε γνώση , εξέλιξη , αποδοχή ώστε να βρει το σκοπό για νόημα η νόημα για τον σκοπό και πως θα το υπηρετήσει και για να το υπηρετήσει χρειάζεται Δέσμευση Πειθαρχία Συνέπεια που σημαίνει ότι θα πρέπει να υπερβεί αδυναμίες όπως
η οκνηρία , ο εγωισμός, τα πάθη που δεν του δίνουν ελευθερία και τελικά τον κρατούν αιχμάλωτο μέσα σε ένα βάλτο.Σε αυτή την βαλτωμένη κατάσταση κρατούν τον άνθρωπο η ανάγκη για συνεχόμενη ευχαρίστηση η καταναγκαστική ανάγκη για ικανοποίηση αναγκών όπως υπερβολικό φαγητό , υπερβολική κατανάλωση η απόκτηση υλικών αγαθών, η μη εγκοπή του θελήματός του (να γίνεται πάντα αυτό θέλει ) οι οποίες όλες αυτές οι συμπεριφορές δεν του επιτρέπουν ένα ανοιχτό και πρόθυμο μυαλό που θα τον οδηγήσει στην Υπερβατικότητα.
Για να το εξηγήσω καλύτερα η έλλειψη σκοπού και νοήματος στη ζωή προέρχονται από κάποιες συνθήκες. Οι ορμές και τα ένστιχτα δε λένε πια στον άνθρωπο τι πρέπει να κάνει όπως γίνεται με τα ζώα ( αναφορά στον Victor Frankl) . Σε αντίθεση με τον άνθρωπο των προηγούμενων εποχών δεν υπάρχουν παραδόσεις και αξίες να του πουν τι οφείλει να κάνει. Έτσι λοιπόν μην ξέροντας τι να κάνει επιθυμεί να κάνει ότι κάνουν οι άλλοι - Κονφορμισμός η ετεροπροσδιορισμός- η κάνει αυτό που θέλουν οι άλλοι να κάνει , που σημαίνει -Ολοκληρωτισμό-δηλαδή δεν έχει ταυτότητα δεν ειναι πρόσωπο.
Ολοι κάνουν τατουαζ θα κανω και γω, όλοι έχουν αυτόν τον επαγγελματικό προσανατολισμό θα το κάνω και γω , όλοι αυτό η εκείνο το θέλω και γώ , και έτσι αφορίζεται το πρόσωπο , δεν προχωράει στην υπέρβαση στην αρετή στο σκοπό στο νόημα και παραμένει σε μία ισοπεδωτική ανωνυμία .
Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος δεν έχει χώρο για ευγνωμοσύνη και ευχαριστιριακή ζωή. Ποιό είναι το νόημά του , ο σκοπός του ; Σε τι και πως έχει περιορίση την ζωή του, μόνο στον ευατό του ; Το φαντάζεσται αυτό δηλαδή να έχετε δώσει μόνο στον ευατό σας ; Τελικά μήπως αυτό οδηγεί στην απομόνωση και την απαξίωση των άλλων ; Ήταν ποτέ Χρήσιμος για κάποιον άλλον η για κάποια ομάδα ανθρώπων , προσπάθησε να δημιουργήσει κάτι Χρήσιμο στο κοινωνικό πεδίο, για την οικογένειά του ;
Πως να είμαι ΧΡΗΣΙΜΟΣ λοιπόν είναι μία αφετηρία για νόημα και σκοπό στην ζωή ( Προσφορά ) μία στάση ζωής με πολλές και ουσιαστικές ανταμοιβές.